Bla bla..

Uzun zamandır tek bir kelime yazamamış olmanın gerginliği ile başlıyorum cümlelerime.. Okumak için aldığım kitaplar da, kütüphanemin raflarında tozlandılar, bundan da ayrıca bahsetmek istedim. Sebebim oldun sevgili tez kardeş, sana ısınana kadar kendimle ne kadar savaştığımı bir bilsen, böyle uzadıkça uzamaz beni de yormazdın ancak 100 sayfayı bulman söylendiğinden beri beni bir karın ağrısı aldı..
Uzun lafın kısası gelecek haftasonuna istenilen düzeltmeleri yapıp, tezin son versiyonunu gönderiyorum ve yemek yerken bile içimi bir kurt gibi kemiren, son 10 günümü bana zehir eden, tekrar agresif  asabi, dizlerini hareket ettiremeyen bir insan haline getiren, bu ızdıraptan kurtuluyorum.
Yüksek lisans yapan sevgili dostlar sakın ama sakın tez yazmaya kalkmayın!

Dayanılmaz bir baş ağrısı, tutuk bir boyun ve sırt ile ben de kaldığım yerden devam edeyim ancak benden vazgeçmeyin.. Sizlere ilerleyen günlerde güzel süprizlerim olacak:)