9 Kasım 2010 Salı

Tutsak

Hayatıma sahip çıkamadım
İçimdeki uyumsuzu açığa vuramadım
Kolaya kaçtım, yara almaktan korktum
Beni bırakın
Hayatıma sahip çıkamadım

Bütün mutlu hayatlara özenmem
Nedeni budur
Ben mutlu olamadım
Hayatıma sahip çıkamadım
Yeteri kadar güçlü olamadım
Beni bırakın
Ben kendim olmayı başaramadım

Kendimi bir odaya hapsettim
Parmaklıklı küçük penceremde
Güvercinler besliyorum
Bedenim tutsak değil belki ama
Ruhum şu küçücük odama tutsak
Ruhum bedenime bedenlerinize,
Ruhum tüm ananelerinize
Ruhum tüm doğrularınıza, kalıplarınıza tutsak..

Bende onu hapsettim odama,
Sabah çıkarken kilitliyorum odama
Akşam geldiğimde uykuya hapsediyorum
Çıkmak için debelenirse
Pasifloraya..

Ruhum çığlık çığlığa
Elimde bir kefen
İçine hapsediyorum
Dünyaya tutsak, insanlara tutsak
Bu esaretki içimi kemiren..
Benim özgür ruhum
Bedenime tutsak..

Esaret dört duvar arasında değil
Esaret bedende
Esaret beyinde
Esaret düşüncelerde
Esaret doğrularda
Esaret cesaretsizlikte
Esaret hapiste değil
Esaret benim içimde
Bedenim bu hayata
Ruhum doğrularıma
Aşkımda sana tutsak..

Geçemez bir adım öteye sevdam
Sevdam kendime
Kendime rağmen tutsak..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Powered By Blogger
 
;