içimdeki anarşist1

İçimde o kadar çok kelime varki birikmiş, sanki bir başlasam konuşmaya saatlerce devam edecekmişim gibi. İnsan olabilmekten başlayıp, egolar, değer yargıları, karaktersizlikler, zorunluluklar, sevgisizlik, adaletsizlik.. diye devam edeceğim...
Bugün bir kere daha farkettim ki mevcut düzen içerisinde hayatı yaşamak bana ağır geliyor. Korkak bir anarşist var içimde sanırım.. Çekip gidebilecek cesarette değil ancak kalıp savaşacak güçte de değil.
Biri bana bundan yaklaşık bir hafta önce bu şehir, bu düzen bana kendimi unutturuyor demişti, pes etmek olarak algılamıştım ancak değilmiş..
Haklı belkide.. Bu sistem ruhlarımızı öldürüyor.. Amaçta o olabilir yani insan oğlu bu kadar yaratıcı, keşfetmeye meraklı ve akıllı iken bu kadar berbat bir sistem kurulmamış olsaydı muhtemelen evrende daha fazla gezegen keşfetmiş olurduk ve dünya çok daha yaşanılası bir yer olurdu..

Yazıkki iyiler bu savaşı kaybetmiş.. herzamanki gibi kötüler başta..

Bu düzenin, bu sistemin, çarklarının, dişlilerinin ve çıplak kralların taaaaa....